تاریخچه کابل‌های شبکه (LAN)
کابل‌های شبکه (LAN) یکی از اصلی‌ترین اجزای زیرساخت‌های فناوری اطلاعات هستند که از ابتدای توسعه شبکه‌های کامپیوتری تاکنون تحولات بسیاری را تجربه کرده‌اند. تاریخچه کابل‌های شبکه به دهه 1960 و 1970 بازمی‌گردد، زمانی که کامپیوترها برای اولین بار به یکدیگر متصل شدند و شبکه‌های محلی شکل گرفتند.
در نخستین مراحل، از کابل‌های کواکسیال به عنوان رسانه انتقال داده در شبکه‌های محلی استفاده می‌شد. این کابل‌ها به دلیل توانایی در کاهش تداخل و ارائه سرعت مناسب، در شبکه‌های اولیه محبوب بودند. در دهه 1970، با توسعه فناوری اترنت (Ethernet) توسط شرکت Xerox PARC، کابل‌های شبکه به شکل جدی‌تری وارد عرصه شدند. در این دوره، استانداردهای ThickNet و ThinNet که از کابل‌های کواکسیال استفاده می‌کردند، برای اتصال کامپیوترها در یک شبکه محلی مورد استفاده قرار گرفتند.
با ورود به دهه 1980، کابل‌های زوج به‌هم‌تابیده (Twisted Pair) جایگزین کابل‌های کواکسیال شدند. این کابل‌ها که در ابتدا با استاندارد Cat3 معرفی شدند، امکان انتقال داده‌ها با سرعت و پایداری بیشتر را فراهم کردند. در دهه‌های بعدی، استانداردهایی همچون Cat5، Cat5e، Cat6 و Cat6a معرفی شدند که هر کدام پهنای باند و سرعت انتقال داده بالاتری ارائه می‌دادند.
امروزه، با وجود ظهور فناوری‌های جدید مانند فیبر نوری، کابل‌های شبکه مسی همچنان در بسیاری از کاربردها از جمله شبکه‌های خانگی و تجاری استفاده می‌شوند. این کابل‌ها به دلیل هزینه مناسب و سهولت در نصب، محبوبیت خود را حفظ کرده‌اند.
تاریخچه کابل‌های شبکه نشان‌دهنده اهمیت آن‌ها در توسعه فناوری اطلاعات است. با بهبود مداوم این فناوری، کابل‌های شبکه همچنان یکی از پایه‌های اصلی ارتباطات در جهان باقی مانده‌اند.
