کابل شبکه وسیله‌ای است که برای انتقال داده‌ها بین دستگاه‌های مختلف مثل کامپیوترها، سرورها و روترها استفاده می‌شود. این کابل‌ها در شبکه‌های محلی (LAN) و اتصال به اینترنت به کار می‌روند.

دو نوع اصلی کابل شبکه‌ای عبارتند از:

  • کابل‌های مسی (مثل Cat5e, Cat6, Cat6a و Cat7) که از سیم‌های مسی برای انتقال داده‌ها استفاده می‌کنند.
  • کابل‌های فیبر نوری که با استفاده از نور برای انتقال داده‌ها، سرعت بالاتری دارند و بیشتر برای فواصل طولانی استفاده می‌شوند.
  • Cat5e: مناسب برای سرعت تا 1 گیگابیت در ثانیه و تا 100 متر.
  • Cat6: پشتیبانی از سرعت‌های تا 10 گیگابیت بر ثانیه تا 55 متر.
  • Cat7: سرعت بالاتر (تا 10 گیگابیت) و محافظت بهتر در برابر تداخل الکترومغناطیسی (EMI).

بله، کابل Cat6 با اکثر تجهیزات و پورت‌های Cat5e سازگار است و می‌تواند سرعت بالاتری را ارائه دهد، اما باید مطمئن شوید که سایر تجهیزات شبکه نیز از این استاندارد پشتیبانی کنند.

اگر کابل شبکه به‌درستی نصب و نگهداری شود، می‌تواند سال‌ها دوام بیاورد. عمر مفید کابل‌ها معمولاً به شرایط فیزیکی، نوع استفاده و میزان تداخل بستگی دارد.

تداخل الکترومغناطیسی می‌تواند کیفیت و سرعت انتقال داده‌ها را کاهش دهد. کابل‌های محافظ‌دار (مثل Cat6a و Cat7) برای جلوگیری از این تداخل طراحی شده‌اند.

کابل‌های شبکه در طول‌های مختلف، از چند سانتی‌متر تا صدها متر، عرضه می‌شوند. در واقع رول های کابل شبکه به طور استاندارد 305 متر است. این متراژ در رابطه با کابل های SFTP به رول های 500 متری هم می رسد.

کابل‌های فیبر نوری سرعت بسیار بالاتری دارند و برای فواصل طولانی مناسب‌تر هستند، اما هزینه بیشتری نیز دارند. کابل‌های مسی برای کاربردهای خانگی و تجاری کوچک معمولاً کافی هستند.

با توجه به نیازهای شبکه‌تان (سرعت، فاصله، تداخل محیطی و بودجه)، کابل مناسب را انتخاب کنید. برای شبکه‌های خانگی یا دفاتر کوچک، کابل‌های Cat5e یا Cat6 به طور معمول کافی هستند.

PoE (Power over Ethernet) علاوه بر انتقال داده‌ها، توان الکتریکی را نیز منتقل می‌کند. این نوع کابل‌ها برای دستگاه‌هایی مثل دوربین‌های مداربسته و تلفن‌های VoIP استفاده می‌شوند.

کابل SFTP (Shielded Foiled Twisted Pair) نوعی کابل شبکه است که دارای لایه‌های حفاظتی برای کاهش تداخل الکترومغناطیسی (EMI) و نویز است. این کابل شامل یک فویل محافظ دور هر زوج سیم و یک شیلد کلی برای تمام کابل است.

کابل UTP (Unshielded Twisted Pair) فاقد هرگونه شیلد یا محافظ است، در حالی که کابل SFTP دارای فویل و شیلد است که به آن کمک می‌کند تا در برابر نویز و تداخل الکترومغناطیسی بهتر عمل کند. کابل‌های SFTP برای محیط‌هایی با نویز زیاد مناسب‌تر هستند.

کابل SFTP زمانی استفاده می‌شود که نیاز به محافظت بیشتری در برابر تداخل الکترومغناطیسی و نویز دارید. این کابل‌ها برای محیط‌های صنعتی یا محیط‌هایی که در آن‌ها دستگاه‌های الکتریکی پرقدرت وجود دارد، مناسب‌تر هستند.

  • کاهش تداخل الکترومغناطیسی (EMI) و تداخل فرکانس رادیویی (RFI)
  • افزایش پایداری و کیفیت سیگنال‌ها
  • مناسب برای محیط‌های با نویز زیاد یا مکان‌های صنعتی
  • کاهش خطاهای انتقال داده و بهبود کارایی شبکه

برای استفاده از کابل SFTP، سوکت‌ها و تجهیزات باید قابلیت پشتیبانی از شیلدینگ را داشته باشند. اگر تجهیزات شما این قابلیت را ندارند، نمی‌توانید از حداکثر پتانسیل کابل SFTP استفاده کنید.

بله، به دلیل وجود لایه‌های فویل و شیلد، کابل‌های SFTP معمولاً ضخیم‌تر از کابل‌های UTP هستند و ممکن است انعطاف کمتری داشته باشند.

کابل‌های SFTP برای انواع استانداردهای شبکه مانند Cat5e، Cat6، Cat6a، Cat7 و بالاتر در دسترس هستند. هر کدام از این استانداردها سرعت و پهنای باند خاص خود را دارند.

کابل SFTP به خودی خود سرعت شبکه را افزایش نمی‌دهد، اما به دلیل کاهش نویز و تداخل، کیفیت و پایداری سیگنال را بهبود می‌بخشد. این موضوع می‌تواند در محیط‌های نویزدار باعث انتقال داده‌ها با سرعت بهتر و خطای کمتر شود.

کابل FTP (Foiled Twisted Pair) دارای یک لایه فویل محافظ برای تمامی زوج‌های سیم است، اما کابل SFTP علاوه بر این فویل، یک لایه شیلد اضافی برای هر زوج سیم دارد که حفاظت بیشتری در برابر نویز و تداخل ارائه می‌دهد.

مانند دیگر کابل‌های شبکه، کابل SFTP نیز معمولاً تا طول 10090-  متر بدون از دست دادن کیفیت سیگنال قابل استفاده است. برای فواصل بیشتر، باید از دستگاه‌های تقویت‌کننده یا تجهیزات شبکه خاصی استفاده کنید.

کابل کواکسیال نوعی کابل است که برای انتقال سیگنال‌های الکتریکی با فرکانس بالا استفاده می‌شود. این کابل‌ها دارای یک هادی مرکزی، لایه عایق، یک شیلد (محافظ فلزی) و یک پوشش خارجی هستند که باعث کاهش نویز و تداخل می‌شود.

کابل‌های کواکسیال معمولاً در انتقال سیگنال‌های تلویزیونی، اینترنت کابلی، دوربین‌های مداربسته (CCTV)، و ارتباطات رادیویی استفاده می‌شوند.

چند نوع رایج کابل کواکسیال عبارتند از:

  • RG-6: برای انتقال تلویزیون کابلی و سیگنال‌های ماهواره‌ای
  • RG-11: برای فواصل طولانی‌تر به دلیل افت سیگنال کمتر
  • RG-59: برای کاربردهای ویدئویی و سیستم‌های دوربین‌های مداربسته
  • RG-58: برای شبکه‌های بی‌سیم و کاربردهای رادیویی
  • RG-6 قطر بیشتری دارد و برای سیگنال‌های با فرکانس بالا و فواصل طولانی‌تر مناسب است.
  • RG-59 دارای قطر کمتر و انعطاف بیشتری است، اما برای فواصل کوتاه‌تر و سیگنال‌های با فرکانس پایین مناسب‌تر است.
  • مقاومت بالا در برابر نویز و تداخل الکترومغناطیسی
  • توانایی انتقال سیگنال در فواصل طولانی بدون از دست دادن کیفیت
  • مناسب برای انتقال سیگنال‌های فرکانس بالا
  • پایداری بیشتر در برابر شرایط محیطی مختلف

بله، کابل‌های کواکسیال می‌توانند اینترنت کابلی را انتقال دهند. در بسیاری از مناطق، اینترنت کابلی از طریق کابل‌های کواکسیال ارائه می‌شود که پهنای باند بالا و اتصال پایدار را فراهم می‌کنند.

برای اتصال کابل کواکسیال به دستگاه‌های مختلف (مانند تلویزیون، مودم یا دوربین‌های مداربسته)، از کانکتورهای استاندارد مانند F-Type، BNC یا N-Type استفاده می‌شود. هر یک از این کانکتورها برای کاربردهای خاصی مناسب هستند.

فاصله انتقال سیگنال بدون افت کیفیت به نوع کابل کواکسیال و فرکانس سیگنال بستگی دارد. به عنوان مثال، کابل RG-6 می‌تواند سیگنال تلویزیونی را تا حدود 150 متر بدون نیاز به تقویت‌کننده منتقل کند، در حالی که برای فواصل طولانی‌تر ممکن است به تقویت‌کننده نیاز باشد.

کابل‌های کواکسیال برای انتقال سیگنال‌های فرکانس بالا و در فواصل طولانی‌تر طراحی شده‌اند و دارای شیلد محافظ در برابر نویز هستند. در مقابل، کابل‌های UTP برای انتقال داده‌های شبکه‌های محلی (LAN) و در فواصل کوتاه‌تر مناسب‌اند و محافظ کمتری دارند.

بله، برخی از کابل‌های کواکسیال به طور خاص برای استفاده در فضای باز طراحی شده‌اند. این کابل‌ها دارای روکش‌های مقاوم در برابر شرایط جوی مثل باران، نور خورشید و دمای بالا هستند

بسیاری از کابل‌های کواکسیال، به خصوص RG-6 و RG-11، همچنان با تجهیزات جدید تلویزیون و اینترنت سازگار هستند. با این حال، ممکن است برخی کابل‌های قدیمی‌تر (مانند RG-59) برای انتقال سیگنال‌های دیجیتال جدید کارایی کمتری داشته باشند.

کابل‌های دوشیلد دارای یک لایه فویل و یک شیلد بافته‌شده هستند، در حالی که کابل‌های چهارشیلد دارای دو لایه فویل و دو لایه شیلد بافته‌شده هستند که مقاومت بالاتری در برابر تداخل و نویز دارند.

کابل ترکیبی کواکسیال و برق نوعی کابل است که شامل یک کابل کواکسیال برای انتقال سیگنال ویدئو و یک یا چند سیم برق برای تأمین نیروی دستگاه‌ها (مانند دوربین‌های مداربسته) در یک پوشش واحد است. این کابل‌ها امکان انتقال هم‌زمان داده و انرژی را فراهم می‌کنند.

این نوع کابل‌ها بیشتر در سیستم‌های نظارت تصویری (CCTV) برای دوربین‌های آنالوگ یا HD استفاده می‌شوند، جایی که نیاز است هم‌زمان سیگنال ویدئو و برق برای دوربین ارسال شود. همچنین در برخی از سیستم‌های امنیتی و مخابراتی هم به کار می‌روند.

  • کاهش هزینه نصب: نیاز به کابل‌کشی جداگانه برای سیگنال و برق را حذف می‌کند.
  • نصب ساده‌تر: تنها یک کابل برای تأمین هر دو سیگنال و برق وجود دارد، که باعث کاهش تعداد کابل‌ها و آسان‌تر شدن فرآیند نصب می‌شود.
  • قابلیت استفاده در فواصل طولانی: کابل‌های کواکسیال برای انتقال سیگنال ویدئویی در فواصل طولانی بدون افت کیفیت مناسب هستند.

این کابل‌ها برای دوربین‌های آنالوگ و HD که نیاز به تأمین برق از منبع خارجی دارند، مناسب هستند. برای دوربین‌های IP (دوربین‌های تحت شبکه) معمولاً از کابل‌های شبکه (مثل کابل‌های اترنت با قابلیت PoE) استفاده می‌شود.

طول کابل بستگی به نوع دوربین و نیاز برقی آن دارد، اما به طور کلی، کابل‌های کواکسیال برای انتقال ویدئو می‌توانند تا حدود 100 متر بدون نیاز به تقویت‌کننده استفاده شوند. برای انتقال برق، بسته به ولتاژ و آمپر مصرفی دوربین، ممکن است طول کابل کمتر باشد.

بله، بسیاری از کابل‌های ترکیبی کواکسیال و برق به گونه‌ای طراحی شده‌اند که در فضای باز نیز قابل استفاده باشند. این کابل‌ها دارای روکش‌های مقاوم در برابر شرایط جوی (مانند باران، اشعه UV و تغییرات دما) هستند.

کابل کواکسیال با استفاده از کانکتورهای BNC به دستگاه DVR یا مانیتور متصل می‌شود و سیم برق نیز به منبع تغذیه دوربین وصل می‌شود. معمولاً از کانکتورهای استاندارد مانند DC برای اتصال سیم برق استفاده می‌شود.

بله، کابل‌های ترکیبی کواکسیال و برق، بسته به نوع کابل کواکسیال (مانند RG-59 یا RG-6)، می‌توانند سیگنال‌های ویدئویی HD را منتقل کنند. کابل RG-6 برای انتقال سیگنال‌های HD در فواصل طولانی‌تر نسبت به RG-59 مناسب‌تر است.

کابل‌های ترکیبی کواکسیال و برق برای سیستم‌های نظارت آنالوگ یا HD استفاده می‌شوند که نیاز به انتقال سیگنال ویدئو و برق به‌صورت جداگانه دارند. در مقابل، کابل‌های PoE برق و داده را به صورت یکپارچه از طریق یک کابل شبکه (اترنت) برای دوربین‌های IP منتقل می‌کنند.

بله، این کابل‌ها در برخی از کاربردهای دیگر نیز می‌توانند استفاده شوند، مانند سیستم‌های صوتی-تصویری و برخی سیستم‌های مخابراتی، اما بیشتر برای نظارت تصویری استفاده می‌شوند.

خیر، کیفیت سیگنال ویدئو تحت تأثیر استفاده از کابل ترکیبی قرار نمی‌گیرد، به شرطی که کابل کواکسیال با کیفیت بالا (مانند RG-59 یا RG-6) استفاده شود. این کابل‌ها برای انتقال سیگنال ویدئو بدون افت کیفیت طراحی شده‌اند.

بله، بسیاری از کابل‌های ترکیبی کواکسیال و برق دارای شیلد یا محافظ برای کاهش تأثیر تداخلات الکترومغناطیسی (EMI) هستند که باعث می‌شود سیگنال‌های ویدئو با کیفیت بالا و بدون نویز منتقل شوند.